اواخر ماه جاری میلادی شاهد این خواهیم بود که دانشمندان دانشگاه واشنگتن به سراغ استفاده از یک روش ویژه روباتیک میروند که میتواند شرایط و تغییرات اقیانوس اطلس را بررسی کند. این سیستم شامل استفاده از یک ناوگان نیم میلیون دلاری از حسگرهای روباتیک است که میتواند به سراغ بررسی میزان ذوب شدن یخهای قطبی بروند.
اگر همهچیز خوب پیش برود، این پهپادهای ویژه میتوانند اطلاعات و مقیاسهای بسیار دقیقی از وضعیت اقیانوس و بهصورت ویژهای بخش ای غربی سواحل یخی به دست بیاورند که پیشازاین انسانها اطلاعات دقیقی درباره آنها در اختیار نداشتهاند. بهاینترتیب این امر بهعنوان یک پروژه انقلابی شناختهشده و میتواند برای آینده تحقیقات جوی بهعنوان یک راهکار کاربردی مطرح باشد.
در این میان کریگ لی که یکی از اقیانوس شناسان برجسته فعال در دانشگاه واشنگتن است دراینباره میگوید: «مناطق موردبررسی در این پروژه بسیار سخت و نامساعد هستند و دورافتادگی آنها موجب شده است که ریسک بزگی در کاوش آنها وجود داشته باشد.»
بهاینترتیب استفاده از این پهپادهای روباتیک میتواند موجب شود تا با کمترین ریسک انسانی بتوان شرایط این مناطق را بررسی کرد. با این شرایط میتوان انتظار داشت که دانشمندان بتوانند پیشبینیهای دقیقتری در زمینه دستیابی به ارقام مربوط به افزایش سطح آبهای آزاد جهان دست پیدا کنند. این امر حتی ممکن است ابعادی جدید از گرمایش زمین را به نمایش بگذارد که پیشازاین برای ما ناشناخته بود.
منبع: thenewstribune
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا، یک روز ممکن است بیماران هنگام ورود به بیمارستان و یا مطب پزشک برچسبهای کوچکی روی لباس خود داشته باشند که نشاندهنده سابقه و شرایط فعلی علائم حیاتی آنان است.
این کار به لطف تحقیقات انجام شده در دانشگاه کرنل به واقعیت نزدیک شده است.
محققان دانشگاه کورنل به رهبری پروفسور "ادوین کان"، ریزتراشههای ارزان قیمت را برای قرارگیری روی سینه و مچ دست ساختهاند که امواج رادیویی را به بدن منتقل میکند. این امواج توسط اندامهایی مانند قلب و یا توسط خون منعکس میشوند و توسط یک دستگاه مرکزی در اتاق دریافت میشوند که این دستگاه نیز به صورت بیسیم انرژی مورد نیاز برچسبها را از طریق میدان الکترومغناطیسی تامین میکند.
این سیستم قادر است علائم حیاتی مانند فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس را نظارت و مخابره کند.
گفته میشود گزارشهای این سیستم به اندازه استفاده از الکتروکاردیوگرام(دستگاه نوار قلب) یا فشارسنج دقیق است.
علاوه بر این، به دلیل اینکه هر برچسب یک کد شناسایی منحصر به فرد دارد که همراه با سیگنال رادیویی آن ارسال میشود، یک دستگاه خوانش مرکزی میتواند به تنهایی تا 200 نفر را به صورت همزمان نظارت کند.
"کان" گفت: اگر این سیستم در اتاق اورژانس استفاده شود، همه کسانی که میآیند میتوانند این برچسبها را بپوشند و یا میتوانند برچسبها را در جیبهای جلو خود قرار دهند. بدین صورت علایم حیاتی هر فرد تحت نظارت قرار میگیرد.
دانشمندان همچنین موفق به جاسازی این ریزتراشهها در پارچه شدهاند، به این معنی که آنها میتوانند مستقیما در لباس قرار گیرند و همراه با آن دوخته شوند.
این احتمالا میتواند سیستمی را در اختیار کاربران قرار دهد که در آن روزانه علایم حیاتی خود را با استفاده از لباسهای مجهز به برچسب و یک اپلیکیشن در گوشی هوشمند، نظارت کنند.
به گزارش سیناپرس به نقل از مهر ، بخش تحقیقات X آلفابت(شرکت مادر گوگل) اعلام کرده ایالت آندرا پرادش هند فناوری جدید آن را می خرد. این فناوری اینترنت وایرلس پرسرعت را بدون نیاز به زیربنای کابلی برای میلیون ها کاربر فراهم می کند.
هنوز جزئیات این قرارداد فاش نشده اما تاکنون مشخص شده سال آتی ۲ هزار جعبه تا شعاع ۲۰ کیلومتری سقف خانه ها نصب می شود تا اینترنت پرسرعت را برای مناطق پرجمعیت فراهم کند.
این پروژه با استفاده از فناوری نوری Gbps۲۰ اطلاعات را منتقل کند. با چنین پهنای باندی هزاران نفر می توانند همزمان در وب جستجو کنند. ایده اصلی فناوری مذکور ایجاد زیربنایی لازم برای تامین خدمات برج های موبایل و هات اسپات های وای فای با هزینه کمتر است.
ایالت آندرا پرادش در سواحل جنوب شرقی هند قرار دارد که ۵۳ میلیون نفر جمعیت دارد. در این ایالت بیش از ۱۵ میلیون مشترک اینترنت پرسرعت وجود دارد. به هرحال دولت ایالتی قصد دارد با کمک این پروژه تا ۲۰۱۹ میلادی تعداد مشترکان اینترنت پرسرعت را ۱۲ میلیون کاربر دیگر افزایش دهد.
به گزارش سیناپرس به نقل از مهر، محققان سعی دارند هواپیمایی سبک تر، سریعتر و با شرایط نگهداری آسانتر بسازند. در همین راستا به نظر می رسد برای تولید چنین هواپیمایی می توان فلپ روی بال ها و دم هواپیما را حذف کرد.
محققان شرکت BAE Systems این ایده را در مقیاس کوچک با همکاری دانشگاه منچستر انجام داده اند. نتیجه فعالیت آنان یک هواپیمای بی سرنشین به نام MAGMA UAV است که با یک موتور جت پرواز می کند.
بال های هواپیمای MAGMA UAV دارای مجموعه ای از سوراخ های باریک در لبه هاست. بخشی از هوای اگزوز از موتور به این بخش هدایت شده و از سوراخ ها با سرعت مافوق صوت خارج می شود. به این ترتیب می توان با کنترل میزان هوای خروجی از بال ها، هواپیمای بدون سرنشین را هدایت کرد.
همچنین در بخش عقب هواپیما هوای اگزوز از مسیری خمیده خارج می شود که به بدنه چسبیده نیست. به این ترتیب زاویه ای خاص با بدنه هواپیما ایجاد و سرعت آن را تعیین می کند.
به گفته شرکت تولید کننده در ماه های آتی آزمایش های این هواپیما انجام خواهد شد. BAE قبلا از این سیستم در بال های هواپیمایDEMON UAV استفاده کرده است.