به گزارش سیناپرس به نقل از دی جی کالا مگ،برخی حوضههای اصلی آبریز مثل فلات مرکزی از نظر کاهش بارش نسبت به درازمدت رکوردشکنی کردند و در این حوضه ۷۸ درصد نسبت به درازمدت کاهش بارش ثبت شده است. در برخی استانها نیز بر اساس آمار ثبتشده ۵۰ سال بارش مانند استانهای مرکزی، قم، سمنان، تهران، البرز و اصفهان چنین وضعی ثبت نشده است.»
ضخامت جوی (Atmospheric thickness) معیاری است که نشان میدهد یک لایه جو زمین چقدر گرم یا سرد است. تروپوسفر پایینترین لایه اتمسفر است که از سطح زمین شروع میشود و تا ارتفاع ۱۸ کیلومتری در استوا و ۸ کیلومتری در قطبها را شامل میشود. تقریبا تمامی بخار آب اتمسفر در تروپوسفر است. دانشمندان اقلیمشناس بر اساس ضخامت جوی بخشهایی از این لایه جوی میتوانند به شکل قابلقبولی متوسط درجهحرارت را تخمین بزنند و وضعیت هوا را پیشبینی کنند.
کارشناسان دپارتمانهای زمینشناسی دانشگاههای یزد، زنجان و تبریز در نوامبر سال ۲۰۱۷ مقالهای را در مجله اقلیم (Climate) منتشر کردند که در این مقاله الگوهای ضخامت جوی ایران مورد ارزیابی قرار گرفته و بر مبنای آن در مورد وضعیت بارندگی در سطح کشور نیز تجزیه و تحلیلهایی ارائه شده است.
سازمانهای شرکتکننده در انجام این پژوهش، سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری، وزارت نیرو، شرکت مدیریت منابع ایران، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، سازمان هواشناسی کشور، مؤسسه تحقیقات آب وزارت نیرو، سازمان زمینشناسی و پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری هستند.
موضوع مورد بررسی در این پژوهش نیز این است که آیا بارورسازی ابرها در بالادست میتواند باعث کاهش بارش در پاییندست شود؟ یعنی زمانی که در ایران ابرها از سمت غرب به سمت شرق حرکت میکنند(چراکه عموماً جبههای هوای تأثیرگذار از سمت دریای مدیترانه و غرب کشور وارد ایران میشوند)، در جایی از غرب، مثلاً در کشور ترکیه بارور شوند و ریزش داشته باشند، این اقدام بر میزان پتانسیل بارش آنها تأثیری میگذارد؟
به گزارش سیناپرس به نقل از مهر، آخرین پژوهش دانشمندان نشان میدهد آبهایی که در سطح سیاره سرخ جاری بوده هنوز در جایی از آن وجود دارد که از دیدها پنهان است. مدت زیادی است که دانشمندان معتقدند آب روی مریخ وجود داشته و این مطالعه جدید ادعا میکند که میداند آن آبها کجا رفته است.
مریخ دیگر اقیانوسها و دیگر اشکال آب را ندارد، اما طبق گفته محققان، آبهایی که در سطح سیاره سرخ قرار داشتند، هنوز در جایی وجود دارد.
گروهی از دانشمندان از موسسات مختلف بینالمللی به سرپرستی "جان وید"، زمینشناس دانشگاه آکسفورد انگلستان و نویسنده اصلی این مطالعه ادعا کردند که آبی که در سطح مریخ بوده توسط خود مریخ در جایی حبس شده است.
گسلها قادرند پستیوبلندی سطح زمین را تغییر داده و بر نحوه توزیع منابع طبیعی همچون آبهای زیرزمینی تأثیرگذار باشند. این شکافهای عظیم زیرزمینی، در برخی مواقع موجب تغییر مسیر رودها، ایجاد آبراههها و پدید آمدن چشمههای مختلف و گوناگونی میشوند.
گسلها و شکستگیها بهطورکلی، در ابعاد کمی و کیفی فرآیندهای «هیدروژئولوژیکی» که مربوط به تغییر رفتار آبهای زیرزمینی هستند، نقش مهمی ایفا میکنند. بهعبارتدیگر، گسلها بسته به نوعشان، تأثیرات متفاوتی بر شرایط «هیدروژئولوژیک» سفرههای آب زیرزمینی دارند. «هیدروژئوشیمی» یا املاح شیمیایی موجود در آب زیرزمینی نیز، در کنار مشاهدات مربوط به «بار هیدرولیکی» میتواند مسیر جریان آب زیرزمینی را در گسل مشخص کند.