پژوهشگران آمریکایی، نوعی ژل ابداع کردهاند که میتواند جراحتهای چشمی سربازان را در میادین جنگ فورا پانسمان کند.
به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا،دانشمندان، یک ژل موضعی حساس به دما ابداع کردهاند که میتواند جراحتهای چشمی را در میدان جنگ پانسمان کند.
این ژل که توسط دانشمندان دانشگاه "کالیفرنیای جنوبی (USC)ساخته شده هنگام استفاده کردن در چشم، از حالت مایع به حالت نیمه جامد فوقالعاده قوی تغییر میکند.
هنگامی که بیمار برای درمان همیشگی جراحت آماده باشد، پزشکان این پانسمان جامد موقتی را با اضافه کردن آب سرد برمی دارند.مادهای که این گروه برای ایمپلنتهای شبکیه، با آن کار میکنند، نوعی هیدروژل به نام PNIPAM poly(N-isopropylacrylamide) است که به خاطر ویژگی منحصر به فردش به طور طبیعی برای این کابرد مناسب است.
به گفته پژوهشگران، این هیدروژل در صورت سرد شدن، به مایعی با کاربرد راحت و در صورت گرم شدن، به ماده نیمه جامد چسبناکی با چسبندگی زیاد تبدیل میشود.
"نیکی بیات" (Niki Bayat)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: از آنجا که دمای تغییر وضعیت هیدروژل به دمای چشم انسان بسیار نزدیک است، باید ویژگیهای آن را تعدیل میکردیم تا مطمئن شویم به محض استفاده در چشم توسط یک سرباز یا پزشک، یک پانسمان جامد را شکل خواهد داد.
بیات افزود: این ژل با ایجاد یک پانسمان جامد تغییرپذیر، نویدبخش آینده ای درخشان برای نسل بعدی "چسبهای بافتی" است.هنگامیکه چشمپزشک آماده درمان چشم باشد، میتواند ژل آبی را با استفاده از آب سرد خارج کند و آن را به حالت چسبندگی کمتر بازگرداند.
همچنین، این گروه تحقیقاتی، سرنگ مخصوصی برای استفاده در خطوط مقدم جبهه تولید کرده است که قادر به سرد کردن سریع هیدروژل پیش از استفاده است.
این سرنگ، محفظه سردکنندهای دارد که با نوعی از کریستالهای نیترات آمونیوم کلسیم که در بستههای یخ فوری به کار میرود، پرشده است.با اضافه کردن آب به این محفظه، کریستالها ظرف 30 ثانیه هیدروژل را فعال و به دمای عملیاتی میرسانند.
کمک هزینه تحصیلی مریم میرزاخانی (Maryam Mirzakhani Graduate Fellowship) که به دانشجویان تحصیلات تکمیلی دپارتمان ریاضی دانشگاه استنفورد تعلق می گیرد، به جذب و پرورش نسل آینده ریاضیدانان برجسته کمک خواهد کرد.
ادامه خبر اینجا
قطر این سیارک بین ۱۶ تا ۳۲ متر اعلام شده و به عقیده دانشمندان در ۲۱۲۵ دوباره از کنار زمین می گذرد.جالب آنکه ستاره شناسان ناسا یک روز پس از آنکه سیاره از کنار زمین گذشت، آن را رصد کردند. این احتمالا نخستین صخره مرگباری است که رصدخانه Mauna Loa در هاوایی آن را رصد کرده است.
این سیارک در صورت برخورد با زمین تا شعاع ۶ کیلومتری محل تصادم را با خاک یکسان می کرد.