سیناپرس: سازمان فضایی ناسا به تازگی دو فینالیست خود را که طرح های آن ها برای ماموریت های جدید فضائی انتخاب شده اند، معرفی کرد. این طرح ها عبارتند از سفر رفت و برگشت به یک ستاره دنباله دار و همچنین فرود آمدن روی تیتان، یکی از قمرهای زحل.
دو تیم منتخب و فینالیست به نام های سزار (CAESAR) که مخفف (Comet Astrobiology Exploration Sample Return) است و تیم موسوم به سنجاقک یا Dragonfly،
از مجموعه 12 پیشنهاد که در ماه آوریل ارائه شده بودند، انتخاب شده و هدف
آن ها شامل ماموریت برای جمع آوری نمونه از ماه، اعزام یک کاوشگر به جو
زحل و مأموریت های اکتشافی به زهره و دیگر قمر زحل، یعنی انسلادوس (Enceladus) است
دو تیم منتخب و فینالیست به نام های سزار (CAESAR) که مخفف (Comet Astrobiology Exploration Sample Return) است و تیم موسوم به سنجاقک یا Dragonfly، از مجموعه 12 پیشنهاد که در ماه آوریل ارائه شده بودند، انتخاب شده و هدف آن ها شامل ماموریت برای جمع آوری نمونه از ماه، اعزام یک کاوشگر به جو زحل و مأموریت های اکتشافی به زهره و دیگر قمر زحل، یعنی انسلادوس (Enceladus) است.
هدف تیم سزار، فرستادن فضاپیمائی به دنباله دار comet 67P/Churyumov-Gerasimenko است که در آن فضاپیمایی مشابه آن چه در ماموریت های رزتا (Rosetta) و فیله (Philae) به کار رفته و طی آن 100 گرم از خاک و یخ فضایی به عنوان نمونه به زمین آورده شد، ساخته خواهد شود.
محققان یک دنباله دار را که قبلا شناخته شده و بازدید از آن صورت گرفته است برای این ماموریت انتخاب کرده اند زیرا آماده شدن برای انجام این ماموریت دشوار در محلی که نقشه آن وجود داشته و درباره آن اطلاعاتی داریم، بسیار آسان تر است. استیو اسکوایرز (Steve Squyres) ، از پژوهشگران اصلی این مأموریت، روز گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: « ما می توانیم شرایط خاصی را که می دانیم می تواند وجود داشته باشد بررسی کنیم که این موضوع به طور چشمگیری شانس موفقیت ما را در ماموریت اصلی افزایش می دهد. »
به گفته این پژوهشگر، طرح سزار می تواند اطلاعات ارزشمندی درباره نحوه شکل گیری دنباله دار 67P و شرایط منظومه شمسی در نخستین مراحل شکل گیری آن در اختیار دانشمندان قرار دهد. در حقیقت حتی این فرضیه نیز محتمل است که برخورد دنباله داری مشابه این نمونه، حیات را در کره زمین به وجود آورده باشد.
پهپاد فضایی
طرح سنجاقک یا دراگون فلای نیز شامل طرحی برای ساخت یک فضاپیمای مشابه پهپاد است که می تواند روی سطح تیتان، قمر زحل فرود آمده و هدف اصلی آن نمونه برداری از این دنیای ناشناخته و جستجو برای مواد شیمیایی پیش فرض حیات (prebiotic chemistry) در این محل است. این مولکول ها می توانند تکامل یافته و به موجودات زنده تبدیل شوند. این فضاپیما باید در فضای اطراف تیتان پرواز کرده و از لایه های مختلف اتمسفر اطراف این قمر، نمونه برداری کند.
به باور دانشمندان، اتمسفر غلیظ تیتان در کنار وجود دریاچه ها و رودهای تشکیل شده از متان مایع، این محل را به یکی از از مهمترین مناطق دارای شرایط سکونت و حیات در منظومه شمسی تبدیل کرده است.
الیزابت تورتل (Elizabeth Turtle)، از اعضای اصلی تیم دراگون فلای ضمن ابراز امیدواری برای انتخاب این طرح گفت: « با انجام این طرح ما می توانیم پیش بینی می کنیم که چقدر مواد زیستی اولیه برای شکل گیری حیات در تیتان وجود دارد.»
در این طرح دو پیشنهاد دیگر نیز وجود دارد که یکی برای فرود روی ونوس یا زهره و دیگری برای دیدن نشانه های زندگی در قمر زحل که Enceladus نام دارد، در نظر گرفته شده است. هر چند انجام این طرح ها نیازمند حمایت مالی مناسب از سوی ناسا است.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: newscientist
هنگامی که ناسا آزمایش جت فراصوت خود را آغاز کرد، تقریبا هیچکس درباره آن نشنیده بود. بااینوجود بهزودی تصاویر ویژهای از این جت عرضه خواهد شد و در اختیار رسانهها قرار خواهد گرفت. این سازمان قرار است تا برای این کار از یک روش تصویربرداری ویژه استفاده کند که موجب میشود تا بتوان تصاویر متفاوتی را از این آزمایش برداشت کرده و بتوان به کمک آن به سراغ تحلیل موتور این دستگاه بروند.
این روش ویژه موجب میشود تا بتوان موتور این جت را درست در لحظه شکستن دیوار صوتی در مقابل دوربین قرار داده و از آن عکسبرداری کرد. در ادامه این تصویر مورد تحلیل قرار داده و میتواند اطلاعات ویژهای درباره امواج ناشی از شوک این به دست بیاورد.
جالب است بدانید که مقامات دولتی آمریکا قوانینی علیه فعالیتهای مربوط به هواپیماهای فراصوت اعمال کردهاند. دلیل این امر نیز این است که شوک ایجاد شده بهواسطه این هواپیماها موجب میشود تا صدای بسیار مهیبی ایجاد شود. بااینوجود در سال 2016 سازمان ناسا به سراغ توسعه یک موتور فراصوت رفت که بسیار کمصدا بهحساب میآید. این کار با همکاری با شرکت مشهور لاکهید مارتین انجام شده است و موجب میشود تا این سازمان بتواند نخستین آزمایشهای میدانی را در سال 2022 بر روی این جت انجام بدهد.
منبع: Engadget
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
در این گزارش تصویری میتوانید تصاویر منتخب ناسا از زمین و سیارات دیگر منظومه شمسی را مشاهده کنید و ساختار متفاوتی را برای دیدن این موارد تجربه کنید. بهاینترتیب میتوانید جهانی را مشاهده کنید که شاید هیچگاه نمیدانستید به این شکل نیز قابل مشاهده کردن است.
برای دیدن عکس ها اینجا کلیک کنید
منبع: Cnet
ترجمه: آناهیتا عیوض خانی
به گزارش سیناپرس به نقل ازایرنا، ناسا از سال 1975 که کاوشگر Viking 1 را به مریخ فرستاد، تا کنون 7 کاوشگر را با موفقیت روی سیاره سرخ فرود آورده است. با وجود این هنوز هیچ نمونهای از سطح مریخ به زمین ارسال نشده است. اکنون ناسا قصد دارد در سال 2020 به این هدف جامه عمل بپوشاند.
کاوشگر Mars2020 در مقایسه با کاوشگرهای قبلی ویژگیهای مهمی دارد. برای
مثال رادار آن قادر است تا عمق 9.1 متری سطح سیاره را برای یافتن آب منجمد
جستجو کند. همچنین به یک لیزر ماوراء بنفش مجهز است که امکان بررسی
اتمهای کربن را بهمنظور تشخیص وجود حیات باستانی در سیاره سرخ فراهم
میکند.
این کاوشگر قادر است درون سنگ های سخت را سوراخ کرده و از آنها
نمونهبرداری کند. این نمونهها اهمیت زیادی برای تحقیقات ناسا دارند و
قرار است در یک ماموریت دیگر از سطح مریخ به زمین منتقل شوند. بدین ترتیب
با بررسی نمونهها هرگونه آثار حیات که تشخیص آن توسط کاوشگر Mars2020
امکانپذیر نبوده، در لابراتوارهای زمین شناسایی خواهد شد.
ناسا سه نقطه احتمالی را برای فرود کاوشگر در نظر گرفته است که هریک از آنها زمانی دارای آب و هوای مناسب برای تشکیل حیات بودهاند.
قرار است کاوشگر ناسا در تابستان سال 2020 میلادی به فضا پرتاب شده و در ماه فوریه 2011 روی مریخ فرود آید.